به نقل از «فرارو»

رستاخیز و رونق دوباره عکاسی آنالوگ به لطف هوش مصنوعی

تاریخ انتشار: ۸ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۸۷۴۶۱

پدیده جدید دنیای تکنولوژی هر روز یک شگفتی تازه به ارمغان می‌آورد. برای عکاسان حرفه‌ای و قدیمی که در بسیاری از موقعیت‌ها به دوربین گوشی‌های موبایل‌شان اکتفا می‌کنند، این می‌تواند خبر خوبی باشد. آن‌ها که هنوز به عکس‌های کامپیوتری که به سرعت ظاهر و آماده می‌شوند، خو نگرفته‌اند و معتقدند که تنها ۱۰ درصد از این عکس‌های بی‌نقص کار و هنر آنهاست و ۹۰ درصد دیگر کار پردازش‌های کامپیوتری.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حالا عکاسی کامپیوتری که موبایل‌های هوشمند و دوربین‌های عکاسی دیجیتال حدود یک دهه است آن را به نام خودشان زده‌اند، قرار است به نفع هوش مصنوعی مولد پا پس بکشند.

به گزارش دنیای اقتصاد، در ماه گذشته میلادی، گوگل گوشی‌های سری پیکسل ۸ خود را رونمایی کرد که به کاربرانش امکان گرفتن عکس‌هایی به کمک هوش مصنوعی را می‌دهد. قابلیتی که «بهترین برداشت» (Best Take) نام دارد، به نرم‌افزار پیکسل این امکان را می‌دهد تا بهترین حالت از چهره هر فرد در یک گروه را شناسایی و انتخاب کند. به این ترتیب دیگر در عکس‌های خانوادگی چشم بچه‌ها بسته نمی‌افتد. ابزار دیگری به نام «ویرایشگر جادویی» (Magic Editor) هم این امکان را می‌دهد تا به کمک هوش مصنوعی موقعیت کل افراد یا اشیا را بعد از گرفتن عکس، دوباره جایابی کنید.

در واقع هوش مصنوعی این امکان را می‌دهد تا پس‌زمینه عکس را به کلی تغییر بدهید. با این همه احتمالا عکاسان حرفه‌ای – به خصوص گروه میانسالان- چندان مجذوب این تکنولوژی‌های عکاسی جدید نمی‌شوند. برای این دسته از افراد که عکاسی را با دوربین‌های آنالوگ یاد گرفته‌اند، همچنان عکاسی با نوار‌های فیلم‌های سلولوئیدی و ظهور آن در اتاق تاریک به صورت دستی، جذاب‌تر خواهد بود؛ چون حس خلق اثر را به شکلی واقعی در آن‌ها ایجاد خواهد کرد.

این همان فاصله‌ای است که میان عکاسان حرفه‌ای قدیمی و عکاسان امروز وجود دارد. با این اوصاف است که ورود هوش مصنوعی به این عرصه حتی می‌تواند نگرانی از عمیق‌تر شدن این شکاف را بیشتر هم بکند؛ تا جایی که بیم این می‌رود که در آینده‌ای نه چندان دور عکاسان چیزی بیش از یک سه‌پایه بیولوژیکی برای دوربین نباشند. در آن صورت، دستگاه ثبت تصاویر به خالق یک اثر تبدیل خواهد شد.

با این همه رونق دوباره بازار دوربین‌های عکاسی آنالوگ در سال گذشته، بارقه‌هایی از امید را به همراه آورده است. لایکا (Leica) که یکی از بزرگ‌ترین و معتبرترین سازندگان دوربین‌های عکاسی آنالوگ در جهان است، تقریبا از سال ۱۸۶۹ کار خود را آغاز کرده و دوربین‌های عکاسی آنالوگ آن در قرن بیستم به محبوبیت گسترده‌ای در جهان رسیدند و تحول بزرگی در جهان عکاسی ایجاد کردند. در اوایل قرن بیستم و به دنبال ظهور و پیشرفت عکاسی دیجیتال، بازار دوربین‌های لایکا هم مانند دیگر تولیدکنندگان بزرگ دوربین‌های عکاسی آنالوگ، از رونق افتاد. نسخه‌های دیجیتالی دوربین‌های سری M لایکا حالا به عضوی جدانشدنی از جعبه ابزار عکاسان حرفه‌ای تبدیل شده‌اند و فروش آن‌ها به طرز چشمگیری از دوربین‌های عکاسی آنالوگ سری M این شرکت پیشی گرفته است. تا پایان سال ۲۰۱۵ لایکا سالانه تنها ۵۰۰ دستگاه از دوربین‌های آنالوگ سری M خود را به فروش می‌رساند.

این روند حالا معکوس شده است. انتظار می‌رود در سال ۲۰۲۳ لایکا ۵ هزار دوربین عکاسی آنالوگ سری M را به فروش برساند که این رقم ۱۰ برابر بیشتر از فروش این دوربین‌ها در یک دهه قبل است. با تعمیم این آمار به روز‌های آینده، لایکا انتظار دارد تا پایان سال جاری میلادی چیزی در حدود ۱۲ هزار دستگاه از دوربین‌های دیجیتال سری M خود را بفروشد. واقعیت این است که سهم ۴۰ درصدی دوربین‌های عکاسی آنالوگ از فروش کل دوربین‌های عکاسی این شرکت، رقم قابل‌توجهی به حساب می‌آید. این در حالی است که لایکا همچنان سعی دارد در هر زمینه‌ای از عکاسی دیجیتال به نوآوری ادامه دهد.

حالا همزمان با رستاخیز و رونق دوباره عکاسی آنالوگ در میان عکاسان حرفه‌ای، هر عکاس احتمالا دلایل خاص خودش را درباره این روند خواهد داشت. با این حال می‌توان حدس زد که عکاسی آنالوگ به عکاسان این احساس را القا می‌کند که عکس‌هایشان با خود آن‌ها ارتباط دارند و این حسی است که در عکس‌های دیجیتال وجود ندارد.

در عکاسی آنالوگ، وجود عکاس ضروری و بااهمیت است؛ از انتخاب فیلم و تنظیم دستی فیلتر‌های اپتکال گرفته تا ترکیب وضوح بهتر در تشت آب گرم برای ظهور فیلم زیر نور قرمز در اتاق تاریک. این حس نزدیکی در فرآیند عکاسی آنالوگ و انتظار برای تولد تصویر نهایی، همان چیزی است که عکاسی دیجیتال و هوش مصنوعی از آن بی‌بهره هستند و درست به همین خاطر هم هست که در این مورد خاص، پیشرفت تکنولوژی نتوانسته گروهی از مردم (عکاسان حرفه‌ای) را چندان راضی کند و با این اوصاف یک بار دیگر اقبال به دوربین‌های آنالوگ بازگشته است. به این ترتیب حتی اگر عکس‌های گرفته شده با هوش مصنوعی مولد به یک عرف رایج تبدیل شوند، همچنان دوربین‌های آنالوگ برای عکاسان حرفه‌ای محبوب باقی خواهند ماند.

منبع: فرارو

کلیدواژه: عکاسی عکاسی آنالوگ هوش مصنوعی قیمت طلا و ارز قیمت موبایل دوربین های عکاسی آنالوگ دوربین های آنالوگ عکاسان حرفه ای عکاسی دیجیتال هوش مصنوعی دوربین ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۸۷۴۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

زباله فضایی در دام دوربین ماهواره ژاپنی افتاد

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از بی بی سی، این زباله فضایی در حقیقت بخشی از موشکی است که ۱۵ سال قبل در فضا رها شده است.

ابعاد قطعه موشک حدود ۱۱ در ۴ متر با وزن ۳تن است. این نخستین باری است که با یک زباله فضایی به این بزرگی در فضا قرار ملاقات گذاشته می شود. شرکت آسترواسکیل مشغول توسعه کسب وکاری است تا سخت افزارهای زائد و اضافی در مدار زمین را از بین ببرد.

البته این بار زباله فضایی را از بین نمی برد زیرا ماموریت فعلی برای آزمایش حسگرها و نرم افزارهای مورد نیاز برای عملیات های ایمن نزدیک شدن به زباله انجام شده است. اما تلاش برای جذب یک زباله فضایی بزرگ در فضا در چند سال آینده انجام می شود. چالش زباله های فضایی و استفاده متناسب از فضا اخیرا به یک موضوع مهم تبدیل شده است.

از زمان آغاز عصر سفرهای فضایی در سال ۱۹۵۷ میلادی تاکنون انبوهی از زباله ها از پوسته رنگ تا بوسترهای رها شده موشک، در مدار زمین پراکنده شده اند. در این میان قطعات موشک به دلیل حجم شان بسیار خطرناک هستند. بخشی از موشک در تصویر دیده می شود مربوط به وسیله پرتاب H-IIA ژاپن است که یک فضاپیمای سنجش دی اکسید کربن را در ۲۰۰۹ میلادی به مدار زمین برد. بوستر بالایی موشک فضاپیما را به ارتفاع ۶۰۰ کیلومتری زمین رساند. اما در حالیکه برخی از موشک های مدرن تضمین می کنند تمام قطعات آنها پس از پرتاب به زمین بازگردد، این بوستر H-IIA در مدار زمین ماند.

آسترواسکیل ماموریت ملاقات با این زباله را Adras-J نام گذاری کرده است. این ماموریت به وسیله یک فضاپیمای هوشمند انجام می شود که در ۱۸ فوریه ۲۰۲۴ میلادی به فضا ارسال شد.از آن زمان تاکنون ماهواره مذکور به H-IIA نزدیک تر شده است. ماهواره از دوربین ها و الگوریتم های مختلف برای فرایند نهایی نزدیک شدن به زباله استفاده کرده است. البته این عملیات باید با دقت زیادی انجام شود تا ماهواره با بوستر موشک برخورد نکند. کارمندان انگلیسی آسترواسکیل بخش زمینی ماموریت را ساخته اند که در حقیقت همان سیستم های برقراری ارتباط با Adras-J است.

از سوی دیگر مقرهای کنترل پرواز روی زمین در توکیو و آکسفورد شایر انگلیس به طور مداوم ماموریت را رصد می کنند. قرار است در هفته های آینده تصاویری از این زباله ثبت و اطلاعات بیشتری درباره آن مانند شرایط ساختار، نرخ چرخ آن در فضا و محورهای چرخش آن، جمع آوری شود. در این میان ماهواره سعی می کند دور زباله فضایی پرواز کند. در ماموریت های آینده فضاپیمای آسترواسکیل با کمک بازوهای رباتیک زباله را کنترل می کند.

طبق تخمین سازمان فضایی اروپا هم اکنون ۲۲۲۰ قطعه از موشک های مختلف در مدار زمین قرار دارد.

کد خبر 6090551 شیوا سعیدی قوی اندام